7 Eylül 2013 Cumartesi

HİÇ BİR ŞEY TAMAMEN BİTMEZ...

Kendini kandırmanın bir anlamı yok biliyorum..
Adana'ya giderken aklımda tek bir düşünce belirdi ablam....
Ondan ayrılmaktansa başıma gelen bu beladan kurtulmak daha kolay gelmişti...
Bir an önce iyileşmek istedim...
 Tabi büyüme çağında başlayan rahatsızlığım beni ilerideki yaşamımı etkileyeceğini hiç düşünmemiştim...
Ama gerçek her zaman bir tokat gibi çarpıyor yüzünüze....



 Bir an önce iyileşme çabam bana bir sabah uyandığımda gözümü bile açamayacak kadar şişmiş olduğum gerçeğini çarptı yüzüme...
 İlk başlarda anlamamıştım bir gün içerisinde 10 doktora gitmemize rağmen...
Sonra beslenme şeklimi yine eskisi haline çevirdiğimde şişlerim inmeye başlamıştı.
Ve yine eski halime dönmüştüm...
Birşey olamadığını düşünerek yine normal insanlar gibi yemeye çalıştım ve yine bir gece içinde şiştim...


Çok kolay şişmeme  rağmen çok zor eski halime geliyordum.
 Bu kez gıda intölerans testi sonucu süt ürünlerine karşı alerjim çıktı.
 Sadece süt ürünlerine de değil şeker,beyaz un,yağ,.. gibi birçok gıdaya karşı duyarlılığım oluştu...


 Ve doktorum sıkı bir diyetle geçeğini söyledi tabi o kısım benim için çok kolaydı.
 1 yıl boyunca sıkı diyetim sonucu yine eski halime gelmiştim.
Geçtiğini düşünerek yine aynı hatayı tekrarladım...
Ve beklendiği gibi yine şiştim şuan da hala bu haldeyim..


 Ve insanlar bana ''en başta bu yola girmek zorunda mıydın?'' diyorlar...
Sanki bilerek yapmışım gibi....
Kendimden nefret ediyorum, insanlardan kaçıyorum ve dışarı dahi çıkmıyorum..
Kim bunu kendine isteyerek yapar ki...
Evet ben yaptım ben çekiyorum...
Şikayetçi miyim? HAYIR!


Biliyorum bu günlerde geçecek ve bende hayatımı yoluna koyabileceğim...
İlk şiştiğimde hep şu soruyu sordum kendime
'' insanlar bu kadar yemelerine rağmen nasıl kilo almıyor da ben bir gün içinde alıyorum?''
Ama şimdi anlıyorum takılmamak lazım bunlara sonuçta daha kötülerini de yaşayabilirdim...


 Şimdi yine zorlu bir süreçten geçiyorum ve buraya yazmak bir nebzede olsun rahatlatıyor...
Ve şunu da söylemek gerekirse hastalığım tam olarak geçmiş değil biliyorum...
Hala ince olmak gibi kaygılarım var...
Ama en azından artık kendimi öldürecek dereceye getirmiyorum
 şişim indiğinde hala çoğu insana göre çok zayıfım.


Artık kontrolümü nasıl sağlayacağımı biliyorum...
 Bu kadar zayıflık takıntım olmasa şimdiki halimden nefret etmezdim,
dışarı çıkabilirdim ya da hala arkadaşlarımla görüşürdüm...
Ama biliyordum en başından beri hiç bir şey tam anlamıyla bitmiyor her zaman çok derin izler bırakıyor....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Hoşgeldiniz :)
Beni yalnız bırakmayan yorumlarınız için şimdiden çoook teşekkür ederim ♥

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...